Ruziënde kinderen, wat nu?

Ruzie tussen broertjes en zusjes is onvermijdelijk en komen in elk gezin voor. Als ouder heb je hier natuurlijk helemaal geen zin in en zodra het begint wil je het eigenlijk meteen stoppen. Niemand vindt ruzie leuk, het brengt een nare sfeer met zich mee en het is gewoon niet gezellig…. Maar, goed ruzie maken is een kunde, kun jij het?

Wanneer je kinderen ruzie hebben, roep je zinnen zoals, wees lief voor elkaar, jongens nu even niet, is het nou echt nodig, samen spelen is samen delen, zo kan ik nog wel even doorgaan, wie kent de zinnen niet of heeft ze wel eens gezegd? Als ouder wil je graag een fijne sfeer in huis en kinderen die leuk met elkaar spelen, daardoor stoppen we vaak een ruzie en dat is zonde!

Wanneer je jouw kinderen meteen stopt in hun ruzie of discussie, leren ze in ieder geval niet hoe ze ruzie kunnen maken. Er zitten namelijk belangrijke lessen in ruzie met je broer of zus.

-          Voor jezelf leren opkomen,

-          Leren hoe de ander kan reageren en hoe jij daar zelf dan weer op reageert, en hoe je je daarbij voelt,

-          Je grenzen ontdekken, en ook de grenzen van een ander leren kennen,

-          Verschillende tactieken uitproberen zonder dat de ander weg gaat (want het is je broertje of zusje en die moeten wel blijven).

Hoe maakte jij vroeger ruzie? Stopte jouw ouders ok altijd de ruzie of leidde ze af? Heb je eigenlijk wel goed leren ruzie maken, en dan is de vraag natuurlijk wat is goed ruzie maken?

Bij goed ruzie maken is het belangrijk dat je bewust bent van het doel van de ruzie. Er zijn een aantal soorten ruziemakers:

De boven-tafel-trekker:

Als je een vervelend gevoel hebt maar niet precies weet waar het vandaan komt, je begint dan gewoon met rotopmerkingen maken.

De afleider:

Ruzie maken over iets onbelangrijks, om het echte onderwerp te vermijden

De krachtmeter:

Kijken wie er beter/langer/sterker etc. is.

Welke ruziemaker ben jij?

 Een van de meest voorkomende problemen is dat er vaak één kind is dat steevast de aanstichter lijkt te zijn van de ruzies. Dit kan frustrerend zijn, omdat je constant het gevoel hebt dat je hetzelfde kind moeten corrigeren. Dit geeft vaak een gevoel van onmacht en je vraagt jezelf misschien af hoe je deze negatieve spiraal kan doorbreken.

Het is belangrijk dat ouders consistente en duidelijke grenzen stellen, zonder te vervallen in het straffen van één kind. Het is essentieel dat beide kinderen leren dat hun gevoelens en ervaringen ertoe doen en dat ze de ruimte krijgen om hun kant van het verhaal te vertellen. Dit draagt bij aan een gevoel van rechtvaardigheid en veiligheid binnen het gezin.

Een ander veelvoorkomend probleem is dat één kind vaak fysiek geweld gebruikt, zoals slaan, om de ruzie te beginnen of te beëindigen. Dit gedrag zorgt voor extra zorgen bij jou als ouder, omdat je jouw kinderen wil leren om conflicten op een vreedzame manier op te lossen.

Vaak beginnen kinderen een ruzie vanuit een onderliggend gevoel, een dieperliggende reden voor het gedrag van je kind die steeds de ruzie begint. Dit kan bijvoorbeeld te maken hebben met aandacht vragen, gevoelens van jaloezie of onzekerheid. Je kunt beginnen met het erkennen van deze gevoelens, zodat je kind zich hierin gezien en gehoord voelt waardoor het niet steeds die ruzie hoeft te starten.

Hiermee doe je ook nog eens aan psycho-educatie over gevoelens, meteen twee vliegen in 1 klap!

Kortom, ruzies tussen broertjes en zusjes kunnen een bron van frustratie en zorgen zijn, maar bieden ook een kans om waardevolle levenslessen te leren. Door vanuit de beleving van je kind te kijken naar de onderliggende gevoelens en behoeften, kun je je kind begeleiden in het ontwikkelen van gezonde en vreedzame manieren om met conflicten om te gaan.

Misschien heb je al veel geprobeerd,

-          Straffen en belonen

-          Stikkerkaart

-          Uit elkaar halen, niet samen laten spelen

-          Bezighouden en ernaast zitten en alles sussen

Vaak werken deze oplossingen maar twee weken, en is het daarna weer het oude liedje. Het kan echt anders, wil jij de uitdaging aangaan? Kijken wat het je oplevert?

Zinnen die je bijvoorbeeld kunt zeggen wanneer er weer een ruzie ontstaat:              

-          Wanneer je wilt helpen met hoe je nu ruzie maakt kun je ook onderzoeken hoe de ruzie is ontstaan. Zonder oordeel vragen naar gebeurtenissen; wat deed x, waardoor jij ging slaan, schelden enz.? Herhaal de woorden en vraag hoe Y zich voelde wanneer X dit deed? Dan ben je weer in gesprek over het gevoel daaronder zonder verwijtend naar de ander te praten.

-          Wanneer je kinderen ruzie maken en je zelf echt even geen puf hebt om je ermee te bemoeien: ga vooral door met ruzie maken maar ik doe even de deur dicht, dan hoef ik het even niet te horen. (Zij kunnen dan zelf hun ruzie afmaken zonder dat jij er last van hebt).

-          Je kunt natuurlijk altijd later wel helpen als het niet lukt of er fysiek geweld aan te pas komt. Dit kun je ook vertellen; ik ben hier als jullie me nodig hebben.

-          Je kunt je kind ook helpen door een samenvatting te geven over wat je hebt zien gebeuren. Je voelde je …… waardoor je terugsloeg of ging slaan, dus niet omdat Y dit deed maar omdat je je naar voelde. Als je je zo voelt kun je beter eerst jezelf helpen door jezelf weer fijn te voelen, wat heb je daarvoor nodig om dit nare gevoel op te lossen? (Hierdoor richt je kind zich weer op de binnenwereld waardoor de pijn daar kan worden opgelost).

Succes met het niet oplossen van de ruzie van je kinderen😉.